Απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις μετά τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Ντόρτμουντ

Αν ο Ολυμπιακός ήταν ο Γιωργάκης… τότε θα είχε διαπραγματευθεί σκληρά και.. πατριωτικά για το ύψος των γκολ που θα δεχόταν και θα καμάρωνε: «Πετύχαμε η Ντόρτμουντ να συμφωνήσει να πετύχει μόνο 9 γκολ. Τρία στο Καραϊσκάκη κι έξι στη Γερμανία. Δεν είναι αυτό επιτυχία;»

Επειδή όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι Γιωργάκης, νίκησε με 3-1, πυροδοτώντας θύελλα αντιδράσεων.
Η τρόικα αποχώρησε από την Αθήνα, αφήνοντας να εννοηθεί πως η νίκη του Ολυμπιακού δημιουργεί προβλήματα στην εκταμίευση της 6ης δόσης.
Ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος, σε έκτακτη συνέντευξη τύπου δήλωσε πως θα φορολογηθούν τα τρία γκολ του Ολυμπιακού. Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, απάντησε ότι το νέο «Ολυμπιακό» φορολογικό νομοσχέδιο θα έχει αναδρομική ισχύ και θα φορολογηθούν και τα έξι γκολ που είχε βάλει στη Λεβερκούζεν. Επιπλέον κάθε φίλαθλος του Ολυμπιακού θα κληθεί να πληρώσει μια έκτακτη εισφορά 300 ευρώ, η οποία θα αυξηθεί σε ενδεχόμενη νέα καλή εμφάνιση της ομάδας.
Ο Αλέξης Παπαχελάς στο κύριο άρθρο της Καθημερινής με τον τίτλο «Δυο πόρτες έχει η ζωή», επισημαίνει: «Δυο δρόμοι ανοίγονται τώρα μπροστά στον Ολυμπιακό: Μια νίκη που θα οδηγήσει σε κρίση τις σχέσεις μας με τους παραδοσιακούς Γερμανούς συμμάχους μας ή μια ήττα με σκορ 4-1 που θα δώσει ώθηση στις σχέσεις φιλίας και θα οδηγήσει σε γερμανικές επενδύσεις στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης.»
Οι 32 διανοούμενοι καλούν τους παίκτες του Ολυμπιακού να «τολμήσουν να χάσουν για την πατρίδα».
Σε νέα παρέμβαση τους, οι Ραγκούσης, Λοβέρδος και Διαμαντοπούλου καλούν την κυβέρνηση να τσακίσει τη συντεχνία του Ολυμπιακού. «Κι εγώ είμαι Ολυμπιακός», δήλωσε ο κ. Λοβέρδος, «αλλά υπάρχουν και όρια: Δεν μπορείς σε αυτή την κρίσιμη φάση να νικάς μια γερμανική ομάδα».
Το περιοδικό Focus τα βάζει με τον Χολέμπας, που τον αποκαλεί «γενίτσαρο». «...Ας αποφασίσει επιτέλους αυτός ο ‘κύριος’ που έμαθε ποδόσφαιρο με τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων, με ποιούς είναι!» Στο εξώφυλλο του περιοδικού με κύριο τίτλο «Εμείς τον ταΐσαμε, αυτός μας πρόδωσε -Το γκολ της ντροπής» εικονίζεται ο παίκτης του Ολυμπιακού ως Ιούδας που φιλά τη Μέρκελ στο μάγουλο (μπλιάχ!).
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε τον Ερνέστο Βαλβέρδε για εξηγήσεις.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης σε πύρινο άρθρο του στην Καθημερινή καταγγέλλει:
«...Το χειροκρότημα των φιλάθλων του Ολυμπιακού για τη νίκη επί της Ντόρτμουντ είναι το τελευταίο βήμα αποσύνθεσης του συμβολαίου που διέπει όλες τις κοινωνίες. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης οι κοινωνίες οργανώνονται με κανόνες. Δεν είναι δυνατόν να ακούγονται στο γήπεδο συνθήματα όπως ‘έτσι γ... αυτοί που σας χρωστάνε’!
Όταν οι φίλαθλοι φτάνουν να επικροτούν μαζικά αυτή την αντίληψη μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που έχει η κοινωνία...»
Από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ, ο Άρης Πορτοσάλτε ξεκινά Μαραθώνιο για να διορθώσει το πλήγμα που δέχτηκε ο τουρισμός της χώρας από τη νίκη του Ολυμπιακού: «Δεν είναι δυνατόν να τους ρεζιλεύεις στο γήπεδο και μετά να τους ζητάς να επισκεφθούν τη χώρα. Για να μη μιλήσουμε για τα εμπρηστικά συνθήματα που στρέφονται εναντίον ενός λαού που πάντα στάθηκε δίπλα μας!»
Η Άνγκελα Μέρκελ από την πλευρά της έκανε οργισμένες δηλώσεις, καταλήγοντας: «...Απορώ πως οι δήθεν δεινοπαθούντες Έλληνες κατάφεραν να χορέψουν στο ταψί την πρωταθλήτριά μας επί 90 λεπτά. Σας έδωσαν αυτοί οι παίκτες την εικόνα πεινασμένων ανθρώπων; Νομίζω ότι η Κυβέρνηση θα πρέπει να τους σφίξει και άλλο το ζωνάρι...»
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν και με αίτημα τους στην Καγκελάριο (τους) ζήτησαν να φέρει προς ψήφιση νόμο που θα απαγορεύει στις ελληνικές ομάδες να κερδίζουν τις γερμανικές. Η Λούκα Κατσέλη διαφοροποιήθηκε δηλώνοντας πως πρέπει να εξαιρεθούν οι ομάδες Γ' και Δ' Εθνικής...

ΥΓ. Πάντως, σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας που επιβεβαιώθηκε και από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA, ο Ολυμπιακός δεν νίκησε, αλλά έχασε με 3-1....


πηγή : http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=6545:ολυμπιακός-και-γιωργάκης&Itemid=67

Oσφρητική ουτοπία (η πολιτεία με τις μύτες και τις ωραίες μυρωδιές)

Στην οσφρητική ουτοπία τα κυβερνητικά κτήρια είναι βενζινάδικα.
Οι πρωινοί φούρνοι είναι τόποι λατρείας,σεβάσμιοι ιερείς οι φουρνάρηδες.

Πολυάσχολες μαγεμένες μύτες μπαινοβγαίνουν σε βιοτεχνίες μπαχαρικών,
που θεωρούνται δημόσιες υπηρεσίες,
ή τζογάρουν στο Μεγάλο Χρηματιστήριο της Οσμής.

Παντού σοβαρές οσφρητικές συζητήσεις,οσφρητικές αναλύσεις και αναζητήσεις..
για το αν τα καινούρια βιβλία έχουν ανώτερη μυρωδική αξία από τα παλιά,
για το αν στη γυναικεία αγκαλιά κρύβονται τα πιο εκλεκτά μυρωδικά ιδανικά,
για το πως θα γίνει να βγαίνουν νυχτολούλουδα μέρα-μεσημέρι.

Στην οσφρητική ουτοπία ρουθουνίζουν όλη την ημέρα ευτυχισμένοι
και οι κινητές μονάδες ρινικής βοήθειας
είναι πάντα έτοιμες να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες σε μπουκωμένες μύτες.

Το πολίτευμα στην οσφρητική ουτοπία είναι αβασίλευτη ρινική δημοκρατία
και τα κόμματα πολλά και διάφορα..
το Κόμμα του Φρεσκοψημένου Ψωμιού,
ο Συνασπισμός του Καφέ και της Λιωμένης Σοκολάτας,
το Κίνημα του Ψημένου Μπέϊκον,
οι Ένωμένες Οσμές Ψησταριάς,
οι Ελεύθερες Μύτες Για Μια Βροχερή Μέρα
και πολλά άλλα..

Yπάρχει και το Ριζοσπαστικό Κόμμα των Σκόρδων,
αλλά έχει περάσει στην παρανομία καθώς θεωρείται επικίνδυνο για το καθεστώς.
Οι φυλακές είναι γεμάτες από σκόρδα και κρεμμύδια,
καθώς και από μύτες αλληλέγγυες προς αυτά.

''Ζω για να μυρίζω'' ρουθούνισε σοφά κάποτε μια αρχαία μύτη.

''Μυρίζω άρα υπάρχω'' αντέτεινε η Φιλοσοφική Μυρωδική Ακαδημία.

''Υπάρχει ένας υπερ-μυρωδικός κόσμος μετά το τελικό μπούκωμα'' κηρύττει στο ποίμνιό της η Μυρωδική Εκκλησία.

''Μικρές και μεγάλες μύτες,ίσιες ή γαμψές,όλες έχουμε το δικαίωμα να οσφραίνουμε ελεύθερα το φρεσκοκομμένο γρασίδι,το χώμα μετά τη βροχή,την πρώτη ανοιξιάτικη μέρα''

ρουθουνίζουν ποιητικά όσο και επαναστατικά οι συνειδητοποιημένες απλές μύτες.

(Αφιερωμένο στην μύτη μου με το στραβό της διάφραγμα)

Τρομακτικοί και τρομαγμένοι

Εμείς είμαστε οι τρομακτικοί.

Είμαστε το στράτευμα των καταναλωτών με συνέπεια,των τηλεθεατών με άποψη,των ψηφοφόρων με την απατηλή ελπίδα για μια αλλαγή μέσω 'άμεμπτων αντιπροσώπων' η' μέσω ενός 'πεφωτισμένου ηγέτη'.Συνηθισμένοι να ακολουθούμε αλλά κατά βάθος θα θέλαμε να ηγηθούμε.Επειδή πιστεύουμε ότι κάποιος δεν θα μπορούσε να μην είναι ούτε 'ακόλουθος' ούτε ηγέτης.

Θέλουμε να είμαστε μικροί θεοί,αλλά αν δεν μπορούμε βολευόμαστε μια χαρά και στη θέση του εξαρτήματος.Το ενδιάμεσο μας τρομάζει.Είναι υπερβολικά ανθρώπινο για εμάς.

Μάθαμε από μικροί να συντονίζουμε το βήμα μας στο ρυθμό του άμεσου κέρδους.Βήμα γρήγορο και στρατιωτικό.Βήμα που δεν σταματάει σε πεσμένα σώματα που έχουν χάσει τον δικό τους βηματισμό.Συνεχίζει,ποδοπατάει,συνθλίβει αξιοπρέπειες και όνειρα.

Εμείς είμαστε αυτοί που αγαπάμε να έχουμε.Αγαπάμε την ιδιοκτησία.Επειδή αυτά που έχουμε πιστεύουμε ότι μας προσδιορίζουν.Είμαστε τα αντικείμενά μας.Ακόμα και ο Θεός μας είναι μεγαλοϊδιοκτήτης,του ανήκει το σύμπαν,του ανήκουμε εμείς.Η λέξη ιδιοκτησία,η ιδέα ότι έχουμε κάτι για όσο διάστημα μπορούμε,μας ενθουσιάζει.Δίνει στην οντότητα την δικιά μας και των πραγμάτων γύρω μας,μια ψευδαίσθηση αιωνιότητας.Η ιδιοκτησία μας νανουρίζει για να μην συνειδητοποιήσουμε το εφήμερο των πάντων,την κοσμική σκόνη που αργά αλλά αναπόφευκτα σκεπάζει μαζί με εμάς ακριβά αυτοκίνητα και λαμπερά κοσμήματα.

Εμείς είμαστε αυτοί που λατρεύουμε τα είδωλα.Τα είδωλά μας είναι σαν μεγαλοποιημένες εκφάνσεις του εαυτού μας.Τα δικά μας είδωλα είναι άτομα που έχουν καταφέρει να γίνουν πιο ματαιόδοξοι ακόμα και από εμάς,πιο κενοί από εμάς,πιο αδίστακτοι και πιο τρομακτικοί από εμάς.Και αυτό μας γεμίζει δέος και θαυμασμό.

Εμείς είμαστε αυτοί που μιλάμε με ένα δικό μας κώδικα επικοινωνίας.

Τον απαθή τον λέμε 'φιλήσυχο',την αδιαφορία μας την εκφράζουμε ως 'εγώ κοιτάω τη δουλειά μου',την απέχθειά μας για μια διαφορετική κοινωνία την λέμε 'ρεαλισμό' απέναντι σε 'ουτοπίες'.

Επειδή εμείς θέλουμε να παραμείνουμε έτσι.Επειδή συνηθίσαμε στον τρόμο.

Στον τρόμο που δίνουμε στους γύρω μας,αλλά και στον τρόμο που εισπράττουμε από αυτό που φτιάξαμε.

H Αγία Άποψη

Φερόμαστε στην άποψή μας
με τον σεβασμό που φέρονται οι Ινδοί στις αγελάδες,
την εκτιμούμε με την γνήσια,βαθια εκτίμηση των Ινδιάνων προς τα Τοτέμ τους.

Την εκφέρουμε κατανυκτικά.
Με στομφώδη παρουσίαση,μυστικιστικές γκριμάτσες,
τελετουργικό κούνημα του δαχτύλου και τελική αποκάλυψη.

Θα μπορούσαμε να χτίσουμε ναούς αφιερωμένους στις απόψεις μας,
να προσευχόμαστε στην Αγία '' Άποψή μου είναι.. '',
να την ευγνωμονούμε που είναι δικιά μας και όχι κανενός άλλου,
τόσο πολύ που την αγαπάμε.

Ολημερίς να ακούγονται ψαλμωδίες από τα χείλη των πιστών..

'' Χρυσά εικονίσματα και τάματα,
για τις απόψεις μας που είναι του μυαλού μας θαύματα,
που οφείλει να προσκυνήσει όλος ο ντουνιάς,
την άποψη ως τον τάφο μου θα πάρω ο κερατάς ''

Σε αυτόν τον τόπο μόνο,
η λέξη 'αναποφάσιστος' έχει τόσο αρνητική χροιά,σχεδόν υβριστική.
Επιβάλλεται να έχεις γνώμη,την οποία θα νυμφευθείς,θα αποκαταστήσεις,
και θα ζήσετε αντάμα μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος,ο αποψοκόφτης.

Ο μη έχων γνώμη επί παντός επιστητού είναι ασεβής προς την Αγία,
καθώς ανίερα πρεσβεύει ότι δεν γνωρίζει τα πάντα.
Γι'αυτό και στον τόπο μας σπάνια θα ακούσεις την αφοριστική πρόταση..
'' Δεν γνωρίζω πολλά για το θέμα,δεν έχω γνώμη ''

Τέτοιοι μηδενισμοί είναι πολύ επικίνδυνοι και εκ του πονηρού.
Διότι αυτός που παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει,ερευνά,
και όποιος ερευνά αμφισβητεί,και όποιος αμφισβητεί με συνέπεια,
φτάνει να αμφισβητεί και τον ίδιο του τον εαυτό,
απελευθερώνεται από τα ιερά δεσμά της μίας και ισόβιας άποψης,
και τότε θα ζήσουμε σε έναν κόσμο χωρίς Αγίες Απόψεις.
Εφιαλτικό σενάριο,αγαπητοί εν Άποψη αδελφοί.

Σε αυτούς τους καιρούς τους πονηρούς,
να διαφυλάξουμε πρέπει την Αγιότητα της Αιώνιας Ανυποχώρητης Άποψης,
να κάνουμε το δόγμα μας Θεία Μετάληψη.
Αλλιώς μας περιμένει ο Δαίμονας της αμφισβήτησης,
και η Κόλαση της αυτογνωσίας.

Άποψή μου.

Το πιο όμορφο κουμπί του τηλεκοντρόλ

Βόθρος με φωτορυθμικό: Το κυρίως όργανο της διανοητικής καταστολής και της κοινωνικής καταστροφής αποδείχθηκε πως είναι η ιδιωτική τηλεόραση. Κάποτε την έλεγαν “ελεύθερη” (δεν ξέρω από τι) τηλεόραση.

Το προ-τελευταίο πράγμα που θα κάνει αυτή η άθλια τηλεόραση είναι να αμφισβητήσει το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, δηλαδή τον κοινοβουλευτισμό ως πολίτευμα, να ερευνήσει τις πτυχές του, να εξηγήσει την λειτουργία του και τα αποτελέσματά αυτής της λειτουργίας. Και το τελευταίο πράγμα που θα κάνει αυτή η άθλια τηλεόραση είναι να πει στον έλληνα τι είναι πραγματικά δημοκρατία.

Τα όρια μεταξύ ενημερωτικών και “ψυχαγωγικών” εκπομπών έχουν χαθεί προ πολλού. Το κύριο προϊόν αυτής της τηλεόρασης είναι ένα είδος άθλιων εκπομπών μέσω των οποίων υπηρετούνται οι βασικοί στόχοι της εξάπλωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας: προώθηση του πιο εγωϊστικού ατομισμού (βοηθάει πολύ και η τηλεοπτική διαφήμιση εδώ), λατρεία στον πρώτο, τον μεγαλύτερο, τον τεραστιότερο, τον ομορφότερο, δηλαδή ανάδειξη του ανηλεούς ανταγωνισμού σε αρετή και ύψιστη αρχή, τέχνη, κυρίως μουσική του χειρίστου επιπέδου και χωρίς καμμία σύνδεση με την τεράστια μουσική μας παράδοση, ύμνος στο εκθαμβωτικό τίποτε, νομιμοποίηση της πνευματικής και καλλιτεχνικής ευτέλειας, προβολή της πιο ξέκωλης και “φάτε-μάτια-ψάρια” σεξουαλικότητας, εμπέδωση της ψεύτικης, τυπικής και άνευ ουσίας κοινωνικότητας, διάδοση της ανούσιας κολακείας σε καταστρεπτικό βαθμό την οποία ασκεί σε διάφορα πρόσωπα, από κορίτσια της πασαρέλας μέχρι “πνευματικούς” ανθρώπους, και πάνω απ'όλα θεοποίηση του χρήματος. Κι αυτά είναι μερικά.(1)

Παράθυρο στον κόσμο θα μπορούσε να είναι η τηλεόραση, στον ελληνικό μικρόκοσμο μένει παγιδευμένη. Ακόμα χειρότερα: επιμένει να είναι παράθυρο μόνο στον εαυτό της. Με κοσμικές εγωπαθείς νοικοκυρές και σκηνοθετημένες κατινιές. Νευρωτικά σμιλεμένα κορμιά με σκληρά πρόσωπα που επένδυσαν στην εμφάνισή τους και στον τρόπο να εξουσιάζουν με αυτή. Κιτς γάμοι με γαμπρούς και νύφες σε υστερία, μάνες και πεθερές που εκτίθενται και εκθέτουν μέχρι υπερβολής και κακόγουστες πλάκες με στόχο το κέρδος και την αισθητική γαλαρίας. Σπίτια γυψοσανίδας των τριών ημερών που αντικαθιστούν τρώγλες και χαμένα όνειρα, με ανθρώπους, οι οποίοι έμαθαν να υποδύονται και να κλαίνε λυτρωτικά ακόμη κι όταν τους φτιάχνουν τον κήπο που θα μπορούσαν και οι ίδιοι να ξεχορταριάσουν.(2)


''..και όμως η τηλεόραση είναι άκρως μορφωτική : Όταν κάποιος την ανοίγει στο δωμάτιο που είμαι, αμέσως σηκώνομαι και πηγαίνω σε άλλο δωμάτιο, για να διαβάσω ένα βιβλίο..''



πηγές : http://anarmodios.wordpress.com/2011/05/08/1-311/(1)
http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2011/03/blog-post_6380.html(2)

Παιδιά των θαυμάτων

Σε μέρες παράξενες,ώρες ανύποπτες
βρίσκουν καταφύγιο τα θαύματα.

Στριμώχνονται όλα μαζί σε κάποιο βλέμμα,
στο τυχαίο άγγιγμα,στην αμηχανία.

Μετά βρίσκοντας το καθένα την θέση του
- πότε σε ένα μυαλό,άλλοτε σε μια καρδιά
και αν είσαι τυχερός και στα δύο -
δημιουργούν από το τίποτα
ψυχές,πληγές,σκοπούς.


..και γεννούν ψυχή
σε πράγματα που δεν βάζει ο νους σου..

σε δρόμους στενούς και άβολους,
σε κτήρια αδιάφορα,
σε πλατείες άσημες και ασύμμετρες,
σε βρώμικα παγκάκια.


..και γεννούν πληγή
σε σώματα μέχρι χτες άφθαρτα..

σε βιβλία αδιάβαστα,παραπονεμένα
σε πόρτες κλειστές,σε ντροπαλά παραθυρόφυλλα
στον θάνατο τον ίδιο.


..και γεννούν σκοπό
σε πράξεις μικρές,σε ασήμαντες συνήθειες
και μέτριες προσπάθειες..

σε κακογραμμένα ποιήματα,
σε ανυπόφορα στιχάκια,
στην αποτυχία μου να βρω ομοιοκαταληξία με το όνομά σου.